Günümüzde kullanılan materyallerin, büyük bir kısmını plastikler ve ham maddesi petrol olan ürünler oluşturmaktadır. Gıdaların hazırlanması ve nihai tüketici olan bizlerin önüne gelme aşamasından tutu...
Günümüzde kullanılan materyallerin, büyük bir kısmını plastikler ve ham maddesi petrol olan ürünler oluşturmaktadır. Gıdaların hazırlanması ve nihai tüketici olan bizlerin önüne gelme aşamasından tutun da; alışveriş poşetlerimize, bulmaca çözerken kullandığımız kaleme, ofiste gün boyu üzerinde oturduğumuz; sandalyeye, otomobilimize, bisikletimize, hatta şu çok sevdiğimiz çiçekli masa örtümüze kadar sürekli olarak plastiğe maruz kalmaktayız. Bu ürünlerin bir kısmı masum gibi görünse de büyük bir kısmı ki; bu bizim gözle göremediğimiz kadar küçük olan versiyonu çevre ve canlı sağlığını ciddi anlamda tehdit etme boyutuna ulaşmıştır.
Hali hazırda akademik araştırma konusu olan bu küçük versiyonun adı micro plastiktir. Micro plastik 1 mm'den küçük olan plastik parçacıklardır. Bu kırıntılar trafiğin yoğun olduğu yerlerde şehir tozlarıyla birlikte ve endüstri bölgelerinde hava, toprak ve suya karışmak suretiyle solunan, yutulan ve sürekli haşır neşir olunan maddeler haline gelmiştir.
Kozmetik ürünler, diş macunları, çamaşır deterjanları, deodorantlar gibi çanta, ayakkabı, tekstil ürünleri gibi başta su olmak üzere çeşitli içecek maddelerinin bulunduğu pet şişeler gibi çok geniş bir kullanım alanı olan plastik etrafa micro plastik parçacıklar saçmaya devam ediyor.
Bu bilgilerden yola çıkarak, bir tür plastik çağı yaşadığımızı söylemek hiç de yanlış olmaz. Gelişmiş; ülkelerde, plastiğin ve dolayısıyla micro plastiğin çevrenin tüm unsurlarına vermiş, olduğu zararlar dikkate alınarak çeşitli önlemler geliştirilmiştir. Bunlardan en basit bir kaç örnek verecek olursak, alışveriş merkezlerinde plastik poşet yerine bez çanta veya kağıt çanta kullanılması, ambalajsız ürün standları, yeniden kullanılabilir ürün kullanımının desteklenmesi, plastik, cam ve alüminyum gibi dönüştürülebilir; maddeler için geri dönüşüm kumbaraları, pet şişe matikleri aracılığıyla plastiği at paranı al şeklinde teşvikleri söyleyebiliriz.
Her ne kadar toplumu doğayı ve çevreyi korumak için çeşitli önlemler alınsa teşvikler yapılsa ve cezai müeyyideler uygulansa da üretim ve tüketimin daha ekonomikten ziyade daha sağlıklı olmasına dikkat edilirse; bu gayretlerin bir anlamı olur
Plastik poşetlerin doğada kaybolma süresinin ortalama 1000 yıl, pet şişelerin 400 yıl ve çeşitli plastik gereçlerin 500 yılda yok olduğunu, düşünecek olursak ülkelerin sıfır atık projelerinde plastik tüketimini azaltmaya yönelik çalışmalarının ne kadar yetersiz kaldığını da anlayabiliriz.
Sadece ülkeler ve toplum olarak değil; bireysel olarak da bu çabalara destek vermemiz gerekir. Çöpleri çöpe atmak yerleri ve çevreyi kirletmemek; plastik ve tek kullanımlık ürünler yerine; cam, bez gibi tekrar kullanılabilir ürün veya kağıt gibi doğaya zararı olmayan ürünler kullanmak; kişisel bakım ve temizlik ürünlerinde mümkün olduğu kadar doğal içerikli olanları tercih etmek, gerekli olmadıkça araç kullanmamak ve gidilecek yakın yerlere yayan gitmek bunlardan sadece bir kaç tanesidir.
Tüm çevre sorunlarında olduğu gibi; bu sorunla da mücadelede ilk olarak yapılması gereken doğaya daha fazla micro plastik girişinin engellenmesi, daha sonra micro plastik içeren ürün üretimlerinin olabildiğince kısıtlanmasıdır. Toplum bilincinin bu konuda gerek medya gerek merkezi ve yerel yönetimler ve gerekse sivil toplum kuruluşlarınca aydınlatılmasıyla mümkün olabilir.
