Bir süredir görüştüğüm her insanda, oturduğum neredeyse her yerde duyduğum bir soruyla başlamak istedim bugün. Bir psikoterapist olarak da sıklıkla duyduğum sorulardan bir tanesi.
Tamam, şimdi, durum...
Bir süredir görüştüğüm her insanda, oturduğum neredeyse her yerde duyduğum bir soruyla başlamak istedim bugün. Bir psikoterapist olarak da sıklıkla duyduğum sorulardan bir tanesi.
Tamam, şimdi, durumlar böyle oldu, ne yapacağım?
Çok karmaşık, kaotik hissettiren bir durumla karşı karşıyasınız düşünün. Meselelerin neresinden tutsanız bir diğerine sıçrıyor. Her şey elinizde parçalanmış gibi görünüyor. Birini çözdüm deseniz, diğeri köşeden sırıtarak size bakıyor. Hangi birini öne alacağımızı geçtik, çünkü yarattığımız bu balonda, kendi çaresizliğimizde sıkışıp kaldık. Yer yer konuların biri çözülüyormuş gibi oluyor. Adeta bir illüzyon, aslında bir başka problemin peşinizde sürüklendiğini hissediyorsunuz. Tam olarak tarif etmek istedim ki nasıl bir döngü olduğunu daha rahat görebilelim diye.
Şimdi, böyle bir durumda, ilk olarak ne yapmanız daha mantıklı olurdu?
İçinde bulunduğunuz balon gereği konuların öylece herhangi birini tutup çözmeye çalışmak bu bitmez döngünün sadece bir tık sonraki adımına geçmenize yarar. Konuların ne olduğunu tam olarak bilmiyorsunuz, kendiniz nerede durduğunuzu görememişsiniz ve içinde durduğunuzun nasıl bir balon olduğunu tam olarak anlayamamışsınız demektir. Öncelikle kendinizde kalmak ve nerede durduğunuzu görmek konuların ne olduğunu anlamanız için bir başlangıçtır.
Zihinsel bir geviş getirir gibi konuları sürekli olarak döndürmek yaratır bu balonu. Etrafınızda nasıl düşünceler dolandırdığınıza ve balonunuza bir bakın. Sürekli olarak kendinizle ilgili negatif düşünceler olabilir, şanssızlığınızla ilgili fikirler uçuşabilir, hep başkalarını yargıladığınız tonla şey dönebilir, özellikle bu aralar daha toplumsal konularla ilgili çaresizlik içeren fikirleriniz olabilir, yapılması gereken ve sıraya koyamadığınız planlamalar olabilir. Sizi özellikle ilgilendiren konularınıza bir filmi izliyormuş gibi bakın. Aralarında sizin müdahale etseniz bile hızlı bir şekilde çözülemeyecek olanlar var mı? Çünkü bunlar trenin son parçalarını oluşturabilir. Ön plana bu konuları almak sizi sadece yoracaktır.
Sizin müdahalenizle çözülebilecek konuların arasında, hangisinin ilk olarak planlanması ve düşünülmesi sizi en çok rahatlatır? Cevabı bulduysanız, şu an bu filmi kapatmak için iyi bir yere geldik demektir. Bir sonraki adımımız bizi en çok rahatlatacak parçayı kendi içinde bölebildiğimiz kadar küçük vagonlara çevirmek, ki elimizdeki tren kolaylıkla hareket etsin. Sizi en çok rahatlatacak olan bu parça beş adımdan oluşan bir çözüm sistemi olsaydı, ilk adımınız ne olurdu?
İşte çok büyük bir balondan sizi çıkaracak en zayıf ve aslında en kolay nokta burası. Küçük bir geri çekilme ve planlamayla döngünüzün ilk kırılması gereken yeri bulduğunuzda- ki bu çok küçük bir adım olacaktır- ne işe yarayacağını düşünmeden bunu gerçekleştirmeye çalışın.
Bırakın zincirler birbirini takip etsin. Yapabileceğinizi gördükçe, devamı için daha iyi hissedeceksiniz. Daha sonra kapattığınız filmi tekrar açabilir ve kalanların içinden bir taneyi daha beşli sistemle değerlendirebilir ve uygulamaya geçirebilirsiniz.
Keyifli denemeler dilerim..
