Eski dönemlerin popüler mesleklerinden olan saat tamirciliği, teknolojinin gelişmesiyle birlikte unutulmaya başladı. Günümüzde telefondan saat öğrenilmesi ve akıllı saatlerin de çıkmasıyla beraber saat takma kültürü de yok olmaya başladı. Saatlerin miladının tükenmesi ve artık sadece bir aksesuar olarak görülmesi nedeniyle artık saat tamircilerine de rağbet azaldı. 54 yıldır bu mesleği sürdüren Hüseyin Selmandar, yeni saat tamircileri yetişmediği için hala bu işi sürdürdüğünü söyledi.
“Saat tamirciliğinde yeni yetişenler olmayınca biz de hala buradayız”
54 yıllık saatçilik serüveninden bahseden Hüseyin Selmandar, “Berber olan babamın dükkânına gittiğimde tesadüfen ustam olan Lütfü Binbaşı da oradaydı ve ona çırak olmamı teklif etti. Biz de olur dedik. Bu görüşme cumartesi günü gerçekleşmişti, 2 gün sonra günü 1972 yılında mesleğe başladım. Ustam çok iyi bir insandı, bizi iyi yetiştirdi gerçekten. Ustam hala sağ, onu da saygıyla anıyorum. Ustamın yanındaki çıraklığım uzun yıllar devam etti. Askere gidene kadar ustamla devam ettim daha sonra bu bulunduğum dükkânı açtık. Önceleri sadece tamirle uğraşıyordum zaman ilerledikçe ticaretini de yapmaya başladık. Saat tamirciliğinde yeni yetişenler olmayınca biz de hala buradayız” dedi.
“Saat artık bir aksesuar oldu”
Teknolojinin gelişmesiyle birlikte saatlerin zamanı öğrenmek yerine aksesuar olarak kullanılmaya başladığını ifade eden Selmandari “1990'lı yıllarda sektörde saatlerle daha ilgiliydi. Sektörel açıdan telefon piyasaya sürülünce saat rağbet biraz azaldı. Masa saati çok yaygındı o yıllarda özellikle ramazan aylarında talep daha da artıyordu. Saat okula giden, işe giden herhangi bir yere yetişmek isteyenlerin olmazsa olmazı. Saat zamanı gösteren önemli bir cihaz ama telefonlar çıkmaya başlayınca o işlevi daha kolay bulmaya başlamalarıyla saat artık bir aksesuar oldu. Biz bir dönem mekanik saatlerle başladık, daha sonra elektronik saatlere geçiş yaptık ama yaş itibarıyla akıllı saatlere yetişemeyeceğiz” şeklinde konuştu.
