BESYO'da, sporla ilgili, kişisel gelişim, toplum psikolojisi alanlarında eğitim ve öğrenim görenler için tez konusu olur. Araştırmak gerek, vardır bir sebebi. Düşünüyorum da tam olarak tespit etmem mümkün değil. Geniş anlam içeriyor. Genelde yıllara göre böyle ama, takıma lige göre de farklılık gösterebilir. Maç öncesi, ilk 11'li fotoğraf mutlaka çekilir. Arşivde bulunsun diye, hatıra da kalır. Gün gelir lazım olur. 'Akan derede aynı yerde iki kez yıkanılmaz' sözünü bilirsiniz. Zaman geçiyor, aynı kadro, aynı pozu, aynı tarzda veremez. Fırsatı iyi değerlendirmek gerek. O an nazlanarak poz verilse de gün gelir altın değerinde hazine oluverir. Foto Dursun namıyla tanınan, Dursun Özmen abimin yaptığı gibi. Diaları yaktılar, kül oldu mesela. Bir tek Foto Dursun objektifinden kalanlar var, iyi ki de var. Sağlıklı ömür diliyorum ustama.

DİZLER ZEMİNDEN YUKARI

Maçın havasına fazla giren, 90 dakikayla alakası olmayan olduğu gibi bir de nazlananlar çıkar. Kimi de yardımcı olur, işi bu çünkü. Gazeteden mutlaka istenir, beklenir. O fotoğraf çekilecek illa ki. Takım poster dediğimiz poz için deklanşöre basılır. Ayaktakiler oturanlar diye ismen yazılır. Oturanlar çok kalabalık, tüm bireyleriyle tam kadro için koltuğa, sandalyeye, tahta sıraya oturanlar için kastedilir aslında. Çömelen kelimesi sevimsiz gelir, oturanlar diye yazılır. İşte bu oturan diye tabir edilen öndeki grup, 5 veya 6 kişi yıllar içinde şekil olarak epey evrim geçirdi. Duruş olarak. Diz çökme, hafif oturma çömelme yani el parmaklarını çime değiren de oldu. Sonra da hafif ayağa kalkış başladı. Biraz daha dizler kırıldı, yarı ayakta dize bele yük binen poza gelindi. Araştırdım fotoğrafları buldum, karşınızda. Örnek olarak. İzmirspor takımı 80'ler diz çökme pozu, diz kapakları toprakta, yarı çimde. 'Küçük penaltıcı 'Levent Eriş, hakemlik yapan Mejdi Tezcan, kaleci Bahattin Demircan, Seyfi Yaşarikiz büyüklerim umarım doğru hatırlamışımdır. 90'ların şampiyon ekibi Yeni Nazillispor. Şimdilerde Milli olma onuruna erişen Berkecan'ın babası golcü kaptan Şükrü Zengerli kadro. Otururken sarılma da olurdu. Peki ya şimdi amatörü süperi hafif diz kırma, ayaktakiler de görünsün diye. Zor poz, zor pozisyon. Vardır bir sebebi.  Modernlik değil, ne peki ? Nasıl olsa, sosyal medya var diye kitlelerin kendi haberine gereksinim duymadığı gibi. Çünkü kendi haberini kendi yapıyor. Kendi kendine takdir, beğeni. Gün gelecek, bu da değişecek. Selfi icat edildiği gibi. Acaba ilk 11 yan yana olur mu veya hangi tür durulacak ? Tek bu versiyon kaldı da. Bir gün eskiye rağbet gelecek, yazın bir kenara.