Bajau topluluğu, Güneydoğu Asya'nın sulak bölgelerinde, özellikle Malezya, Filipinler ve Endonezya'da yaşayan deniz göçebelerinden oluşuyor. Bu topluluk, sıradan bir göçebe yaşamından çok daha fazlasını sunuyor. Kendi vatanları olmayan Bajau’lar, Sulu Takımadaları'ndaki anlaşmazlıklar nedeniyle Malezya'ya göç etmişler ve çoğu zaman suda yaşamaya devam ediyorlar.
Bajau'lar, su üzerindeki yaşamlarıyla bilinirken, sadece balıkçılıkla değil, aynı zamanda olağanüstü su altı yetenekleriyle de tanınıyorlar. Yetişkinler, uyku saatleri dışında günlerinin büyük kısmını suda geçiriyor. Balıkçılık ve deniz ürünleri avcılığıyla geçinen bu topluluk, uzun süre nefes tutma becerileriyle ünlü; bazıları 10 dakikadan fazla nefesini tutabiliyor. Ayrıca, tahtadan oyulmuş gözlüklerle 30 metreye kadar derinliklere dalabiliyorlar ve su altında yürüyüş yapabiliyorlar, suyun kaldırma kuvvetine meydan okuyarak yüzmeden hareket edebiliyorlar.
Bajau’ların zaman algısı, medeniyetle olan bağlantılarının oldukça sınırlı olmasıyla belirginleşiyor. Onların bir takvimi veya standart bir zaman ölçüm sistemi bulunmuyor; zaman, genellikle güneşin doğuşu ve batışıyla ölçülüyor. Birçoğu kaç yaşında olduklarını bile bilmiyor ve okuma yazma bilmedikleri için eğitimden uzaklar. Gelecek kaygısı taşımayan Bajau’lar, anın tadını çıkarmayı ve doğal yaşamla uyum içinde olmayı tercih ediyorlar.
Medeniyetle olan etkileşimleri ise oldukça minimal. Şehirle olan bağlantıları genellikle kayıklarına benzin almak veya alışveriş yapmakla sınırlı. Hastalıklar konusunda da bilgi sahibi olmadıkları görülüyor; bu da onların modern tıptan uzak kalmalarına neden oluyor. Her ne kadar yaşamları doğal ve özgür gibi görünse de, bu tarz bir yaşamın da kendine has zorlukları ve kısıtlamaları olduğu düşünülüyor.