Yıllık izinlerle ilgili önemli bir detay ortaya çıktı: Çalışanların kullanmadıkları izin paralarını alabilmeleri için 5 yıllık süreyi kaçırmamaları gerekiyor. Aksi takdirde bu haklarını kaybedebilirler. İşten ayrılan her çalışan, kullanılmayan izinlerinin ücretini talep edebilir. Ancak bazı işverenler, bu ödemeleri yapmamak için çeşitli yollara başvurabiliyor.
İZİN PARASI HAKKINDA BİLMENİZ GEREKENLER
Çalışanlar, iş yerinden ayrıldıklarında kullanmadıkları izinlerin parasını alabilirler. Ancak bu parayı talep edebilmek için işten ayrıldıktan sonraki 5 yıl içinde harekete geçmek gerekiyor. Bu süre dolduktan sonra izin parası talep edilemez. İşveren, yıllık izinlerin kullanıldığını kanıtlamak zorundadır ve bu kanıt imzalı izin defteri gibi belgelerle yapılmalıdır. İşverenler bazen işçiden fiilen kullanılmayan izinler için belge imzalatmaya çalışabilir. Bu gibi durumlarda Yargıtay, işçinin beyanının dikkate alınması gerektiğini belirtmiştir.
İZİN PARASI NASIL HESAPLANIR?
Kullanılmayan izinlerin parası, ödemelerin yapıldığı aydaki prime esas kazanç matrahına dahil edilir. Bu matrah, asgari ücretin 7,5 katını geçmiyorsa, brüt izin ücretinden sosyal güvenlik primi, işsizlik sigortası primi, gelir vergisi ve damga vergisi kesildikten sonra kalan tutar ödenir. Asgari ücretin 7,5 katını aşan kısmı ise prim kesintisine tabi tutulmaz ve sadece gelir vergisi kesilir.
İZİN SÜRELERİ VE HAKLAR
Kanuna göre yıllık ücretli izin işveren tarafından bölünemez, ancak tarafların anlaşması halinde bir bölümü on günden az olmamak kaydıyla bölünebilir. İzin süresi, işçinin hizmet süresine göre belirlenir. Örneğin, 1-5 yıl arasında çalışanlar 14 gün, 5-15 yıl arasında çalışanlar 20 gün, 15 yıldan fazla çalışanlar ise 26 günden az izin kullanamaz. Ayrıca, 18 yaşından küçük ve 50 yaşından büyük işçiler, çalışma süreleri ne olursa olsun yıllık en az 20 gün izin hakkına sahiptir. İşçinin deneme süresi de dahil olmak üzere, aynı işverenin farklı işyerlerinde geçen süreleri yıllık izin hesabında birleştirilir.