Mazide kalan o güzel günler

AKRABALIK Akrabalık aynı evde aile olmak gibi, dostluklar kardeşlik gibi, komşuluklar akrabalık gibi yaşanırdı. Aile ayrılığı küslük yaşatmasın Allah zordur birliğin beraberliğin zarar görmesi insanda travmalar yaşatır. Neden yaşar ki insan hayatta, yemek yiyip, gezip dolaşmak mı herşey hissiz ve duygusuzca? İnsanı insan yapan insani ilişkileri olmalıdır bence. İnsan bazen olayların en ortasında olsa bile anlayamıyor konduramıyorsun aslında ayrılığı annen veya baban bir seçim yapmak zorunda olduğunu. Çünkü içsel olarak alışık olmadığın bir durum bu anne ve babandan başka aile büyüklerinin  bir anda değişip karşısında bir düşman muhattabı ararcasına çocuk olarak seni bulmaları büyük bir yük insana. Aşılmıyor değil tabiki büyüdükçe unutuyorsun hatta üzülemiyorsun, kızamıyorsun bile kimseye sen unuttukça yenilense bile bazı konular yaralarını taze tutmak istercesine. Mesele tüm bunlara rağmen boş vermekti olumsuzlukları geride kaldı kötü günler... Yine aynı hayattayız aynı dünyada, olumsuz herşeyi değiştirebiliriz bugünde yaşansa, güzellikler hep var onlar yalnızca onları yaşamamızı bekliyor. Zaman öylesine çabuk akıp gitmiş ki inanın bazen ailecek gittiğimiz misafirlikteki evde  babamın dizinde yatıyorum ve biraz sonra uyanacakmışım gibi geliyor bana. Hala neyi bekliyoruz bundan sonra daha ilerideki zamanlarda da bu günler aranacak onun için biz birlikte her anımızın kıymetini bilelim ve ilerideki zamanlarada güzel günleri miras bırakıp sirayet ettirelim. Sizleri seviyorum sevgi ve saygılarımla sağlıcakla kalın.