Unutulmaya yüz tutmuş geleneksel tatlı: Samaksa

Giresun ve çevresinde yetişen kokulu üzümlerle yapılan samaksa, organik ve geleneksel bir tatlı olarak hem yöre halkı hem de tatlı severler için özel bir yere sahip. Yapım süreci oldukça basit olan bu tatlının yapımında üzüm şırası kaynatılır, ardından mısır unu ve buğday unu karıştırılarak kıvam alması sağlanır. Karışım kaselere döküldükten sonra üzerine soğuk süt ve fındık unu eklenir ve tatlı servise sunulur. Ancak, zamanla bu geleneksel tatlının üretimi azalmış ve neredeyse unutulmaya yüz tutmuştur.

Özer Akbaşlı, geçmişte her evde kokulu üzüm yetiştirildiğini ve bu üzümlerden pekmez ve samaksa gibi tatlılar yapıldığını belirterek, "Eskiden her aile üzüm yetiştirir, bundan elde edilen pekmez veya samaksa gibi tatlılar, hem aile bütçesine katkı sağlardı hem de sofraları süslerdi. Ancak günümüzde üzüm yetiştirilmesi çok azaldı ve samaksa yapan kişi sayısı da hızla düşüyor. Halbuki tamamen organik olan bu tatlıya ilgi oldukça fazla" dedi. Akbaşlı, üzüm hasadının eylül ayında yapıldığını ve bu üzümün şırasının bekletilerek yıl boyunca samaksa üretiminde kullanılabileceğini söyledi. Böylece, hem sofralara lezzet katılabileceğini hem de aile ekonomisine katkı sağlanabileceğini vurguladı.

Son yıllarda organik gıdalara olan ilginin artması, samaksa gibi geleneksel ve doğal içerikli tatlıların yeniden değer kazanmasına olanak tanıyor.

Akbaşlı, "Samaksa, organik içeriği ve geleneksel yapım yöntemleriyle özellikle organik gıdalara olan ilginin arttığı günümüzde büyük bir fırsat oluşturuyor. Bu tatlının Giresun’da yeniden üretilmesi, hem bölgedeki yöresel kültürün yaşatılmasına hem de yerel üreticilere ekonomik katkı sağlanmasına imkan tanıyacaktır" dedi.

Giresun’da yeniden üretimine başlanan samaksa tatlısı, bölgenin ekonomik ve kültürel kalkınmasına katkıda bulunmasının yanı sıra, geleneksel tatların yeniden keşfedilmesini sağlayarak, bu eşsiz lezzeti geleceğe taşımayı hedefliyor.