Gelişen teknolojiyle birlikte unutulmaya yüz tutan geleneksel mesleklerden biri olan elekçilik, Gaziantep'te 59 yaşındaki Mehmet Eşkiler’in çabalarıyla ayakta kalmaya devam ediyor. Yarım asırlık deneyime sahip olan Eşkiler, baba mesleğini yaşatmaya ve bu eski mesleği gelecek nesillere aktarmaya kararlı.
Elekçilik, geçmişte her evde ve köyde buğday, arpa, nohut gibi tahılları elemek için yaygın bir şekilde kullanılırken, günümüzde teknolojik cihazların yerini almasıyla neredeyse unutulmuş durumda. Fakat Eşkiler, 9 yaşında babasından öğrendiği bu zanaatı, Bakırcılar Çarşısı'ndaki atölyesinde hala severek sürdürüyor. Eşkiler, el emeğiyle yaptığı elekleri, masa, yürüteç, topaç, oklava gibi geleneksel araç gereçlerle birlikte üretiyor ve satıyor.
Meslek, zamanla talep görmemeye başlasa da, Eşkiler hala geçmişin izlerini yaşatmaya çalışıyor. Yaptığı eleklerin boyutlarını ve tel aralıklarını isteğe göre özelleştiren Eşkiler, özellikle köylerde kullanılan eleklerin neredeyse tamamen yok olduğunu belirtiyor.
Mehmet Eşkiler, "Babasından öğrendiği mesleği 50 yıldır sürdüren son ustalardan biri" olarak, mesleğin geleceği hakkında karamsar bir tablo çiziyor. Oğlu da mesleği öğrenmesine rağmen, bu işin devamı konusunda umutlu değil. Eşkiler, “Bu meslek 5-10 sene içinde tamamen yok olur. Şu anda dükkanımıza gelen müşteriler de çok az, geçmişte yaptığımız elekleri kamyonlarla sevk ederdik, şimdi ise bir eleği bile zor satıyoruz” diyor.
Eşkiler, elekçilik mesleğinin kaybolmaması için elinden geleni yapmaya çalışsa da, gelecek için mesleği devralacak birinin olmayacağını belirtiyor. "Elekçilik diye bir meslek kalmaz. Bizim işimiz kar amacı gütmüyor, sadece bu mesleği son bir çaba ile yaşatmaya çalışıyoruz" diyor.
