Bütünün parçaları

Söylesenize, vardığınız yerden daha kıymetli değil midir yaşadıklarınız? Hissettiklerinizin hiç mi değeri yoktur bu yolda? O zaman hızlıca varamadığımız için yaşadığımız bu öfke neden? *** Biraz bütüncül bir bakış açısı oldu bu. Eğer elinizdeki bütün parçaları toplayıp birleştirirseniz, bütün adını verdiğiniz şeyden daha fazlasına çıktığınızı göreceksiniz. Gestalt Kuramı anlatıyordu bunları. Ben geçenlerde okuduğum bir romanda karşılaştım. Etrafınıza baktığınızda her şeyin belirli bir akışta aktığını görürsünüz. Bu muhteşem kaosun içinde sizin ‘o’ anda ‘orada’ olmanız gerekli. Bu bütünün bir parçası olarak ‘bunu’ deneyimlemeniz ve gelişmeniz gerekli. Böyle baktığımızda hepimizin farklı rolleri ve doğru zamanları olduğunu da görmüş olmaz mıyız? Neden belirli zamanlarda belirli yerlerde olamadığımız konusunda da bizi rahatlatabilir. Burada tercihlerden bahsetmiyorum, beraber yarattığımız ve müdahale edemediğimiz bir harmoniden bahsediyorum. Aynı nehirde yüzen ve farklı dertleri olan balıklar, fark etmeden aynı yere doğru süzülüveriyorlar! Bu nedenledir ki, hepimiz birbirimizden çok farklı olabilirken aynı zamanda da benzerliği yakalayabiliyoruzdur belki. Bütünün parçaları… Toplandığında çok, çok daha fazlası…