Bir fuar vardı vaktin birinde. Kiminin çocukluğu, kiminin ekmek parası, kiminin de ilk aşkı ama her sonbaharda bir sonraki sene için sözleşip, sonra yeniden buluşulan milyonların ortak rüyası. Yarı masal.. Yarı gerçek. Menekşe Çay Bahçesi’ndeki semaverin dumanı hatırlar mısın? Mesela. Pakistan pavyonundan yükselen baharatın buram buram kokusunu? Ya Çamlık Senar’da Nejat Uygur’un afişi ile göz göze geldiğin anı? Hala duyuyor musun gazinolardan yükselen nağmeleri?Havyanat Bahçesi’ndeki tavus kuşunun çığlığını. Tariş Pavyonu’ndaki üzüm şırasının şırıltısını. Lunapark’ta balerinin eteklerinde ayağa kalkanlara seslenen o görevlinin bağrışlarını. Her yıl biraz daha uzaklaşıyorlar sanki fuar bizden. Rengarenk balonlar, laterna müzikleri, Gazinoların ışıklı kapıları. Kaybolan çocuk anonsları arasında sımsıkı tutulan elleri alıp götürüyor. Takvimden düşen her yaprak. SSCB ile karşı karşı karşıya duran Amerikan pavyonundaki uzay yarışları çoktan bitti. Artık Zeki Müren’de yok Barış Manço’da. Ama yine de İzmir Enternasyonal Fuarı açıldı. Hem de 93. kez. 9 Eylül’e kadar da açık kalacak. Peki bu yıl fuarda neler var? 300’ü aşkın katılmcı firma. Ünlü sanatçıların çim konserleri. Söyleşiler. Tiyatro gösterileri. Sinema Burada etkinliği. Sergiler.. Farkındayım! Fuar sizi eskisi kadar heyecanlandırmıyor. Sebep belki teknolojinin bu kadar hızlı gelişmesi. Belki de istenilen her şeye birkaç saniyede internetten ulaşılabilmesi. Olabilir. Çünkü artık bir Çin firması ile iş bağlantısı yapmak için fuara ihtiyaç yok. Ya da ünlü bir araba markasının son modelini görmek için Kültürpark’a gitmeye. Sevdiğiniz şarkıcının son parçası zaten cebinizde. Ne gerek var ki fuara.!!
DÜNYAYA AÇILAN PENCERE
Öyle düşünmemek lazım. İzmir Enternasyonal Fuarı bu şehrin koskoca bir kültürünü, tarihini bünyesinde barındırıyor. Yıllarca bu ülkenin dünyaya açılan penceresiydi. Dile kolay 93 yıl. Yakında 100 yaşına girecek. Ancak İEF’in 2. yüzyılı daha şanlı olsun isteniyorsa bi kere her İzmirli fuarına sahip çıkmalı. En azından bir kere ailesiyle Kültürpark’a gidip, gezmeli. Çocuklarına Fuar hatıraları bırakabilsin diye. Kenti yönetenleri ise işi daha zor. Artık İEF’e yeni bir yol haritası çizmek gerek. Ortak akıl ile İEF’i sadece ülke değil, dünya gündemine taşıyacak bir konsetp düşünülmeli. Yoksa gelecek nesiller İEF’i sadece tarih kitaplarından okumak zorunda kalır. Benden söylemesi!!