Bilinçli aile, donanımlı çocuk

YANLIŞ YÖNLENDİRMEYİN Başarılı çocukların aileleri bildiklerini unutmasın ve daha iyi olsun düşüncesiyle, başarısız çocukların ebeveynleri ise ceza niteliğinde bu süreci daha çok çalışmak için yaratılan boş zaman olarak değerlendirip her zaman olduğundan daha fazla yüklenebiliyor. Bu kesinlikle yanlış. Başarılı ya da başarısız hiç fark etmez çocuğun zihnini dinlendirmeye ihtiyacı olduğu gerçeğini kabul etmek gerekiyor. Aslında bakarsanız karne çocuğun başarılı olup olmadığını gösteren bir belge değil. Prof. Dr. İlber Ortaylı’nın da dediği gibi; 9 milyon öğrencinin takdir aldığı ama yarısının sınavlarda barajı bile geçmediği bir eğitim sisteminde yetişiyor öğrencilerimiz… Bir gerçek var ki; çocukların geleceği ailenin bilinçli ya da bilinçsiz oluşuyla şekilleniyor. Mesela çocuk resim yapmayı seviyor, hatta öyle çok seviyor ki hayal ettiği her şeyi resmedebiliyor ve gerçekten başarılı çalışmalar ortaya koyuyor. Aile ne yapıyor? ‘Hobi olarak yine yap ama sanatçı olursan iş bulamazsın, mühendis ol’ diyor. Bu düşünce de haklılık payı olsa da eğitim sistemine suçu yıkıp mutsuz gençler yetiştirmek yerine çocuğun isteklerine de kulak vermek gerekiyor. Yavaş yavaş çok sevdiği boya kalemlerinden uzaklaşan çocuk hayatını şekillendirecek ayrıma geldiğinde ailesini dinleyerek mühendislik fakültesine giriyor ve mühendis oluyor. İşsiz kalmasın diye mühendis olan o genç sırf para kazanmak için çalışır boyuta geliyor. Sonra işini sevmeyerek yapan mühendislerin ürünü sağlıksız binalarla doluyor şehirler. Bir tercih yapmak gerekiyor. Çocuğunuzun sevmediği bir işi sırf para kazanmak uğruna yapması için uğraşmak mı; yoksa sevdiği ve başarılı olduğu işte en iyisi olması için çabalaması gerektiğini anlatmak mı…