Kanuni Sultan Süleyman tarafından İstanbul’da Mimar Sinan’a inşa ettirilen Süleymaniye Camii ve Külliyesi, 467 yıl önce açıldığı günden bu yana Osmanlı İmparatorluğu'nun sanat ve mimarideki zirve noktasını temsil ediyor. 15 Ekim 1557 tarihinde görkemli bir törenle hizmete giren külliye, Suriçi bölgesinin en önemli yapılarından biri olarak öne çıkıyor.
Süleymaniye Külliyesi'nin inşasına 1550 yılında başlandı ve yapımında imparatorluğun dört bir yanından getirilen malzemeler kullanıldı. Tarihçi Peçevi’nin verilerine göre, külliyenin inşasında yaklaşık 896 bin altın para ve 3 bin 200 kilo altın harcandı. İnşaat sürecinde 3 bin 523 işçi, bunların 1,713'ü Müslüman, büyük bir titizlikle çalıştı. Kullanılan ileri mühendislik teknikleri, yapının yüzyıllar boyunca sağlam kalmasını sağladı.
Külliye, ibadet, bilim ve sanatın merkezi olarak tasarlandı. İçinde cami, medreseler, türbeler, darüşşifa ve diğer önemli yapılar yer alıyor. Cami, 53 metre yüksekliğindeki kubbesiyle dikkat çekerken, dört minaresi de Osmanlı padişahlarının sembolü olarak 76 ve 56 metre yükseklikleriyle yükseliyor.
Caminin iç dekorasyonunda da dikkat çekici detaylar var. Mihrabın yanındaki çini madalyonlarda Fetih Suresi, ana kubbede ise Nur Suresi yazılı. Cami, ünlü hattatlar tarafından süslenmiş ve dönemine tanıklık eden önemli bir sanat eseri haline gelmiştir.
Günümüzde de önemli bir eğitim merkezi olan külliye, İbn Haldun Üniversitesi’ne bağlı Medeniyetler İttifakı Enstitüsü ve İslami İlimler Fakültesi’ne ev sahipliği yapıyor. Bu durum, Süleymaniye'nin tarihsel mirasının günümüze taşınmasına katkıda bulunuyor.
İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nden Dr. Fatih Sarımeşe, Süleymaniye Külliyesi’nin Türk-İslam mimarisi içindeki yerini değerlendirdi. Sarımeşe, Mimar Sinan'ın "kalfalık eseri" olarak tanımladığı bu yapının, dünya mimarlık tarihinde önemli bir yere sahip olduğunu vurguladı.
Ayrıca, Süleymaniye Camii hakkında eserler kaleme alan şair Ahmet Murat Özel, caminin tarihüstü yönlerini öne çıkararak, yapının insanlarla etkileşim kurabilen bir mekan olduğuna dikkat çekti. Özel, Süleymaniye'nin tarihsel kalıntılardan farklı olarak canlı bir diyalog ortamı sunduğunu ifade etti.
